Κυριακή 6 Μαΐου 2012

Τα ηλεβραβεία και οι ηλε-λέξεις;

Αφορμή για τη σημερινή ανάρτηση παίρνω από τις ενδιαφέρουσες απόψεις που διάβασα στο μπλογκ του Νίκου Σαραντάκου "Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία". Από εκεί πληροφορήθηκα ότι έχει ξεκινήσει στο διαδίκτυο η ψηφοφορία για τα Ελληνικά Βραβεία Διαδικτύου ή αλλιώς ηλεβραβεία στο www.e-awards.gr. Η τελετή απονομής θα γίνει τη Δευτέρα 14 Μαϊου 2012, στο αμφιθέατρο του «ΑΘΗΝΑ 9.84» (Τεχνόπολις) και θα την παρουσιάσει η δημοσιογράφος Πόπη Τσαπανίδου.

Η πιο πρόσφατη ανάρτηση στο μπλογκ του κ. Σαραντάκου έχει τον τίτλο " Ο χακεμένος Ισοκράτης και άλλα μεζεδάκια". Κυριολακτικά έπεσα από την καρέκλα μου με το "χακεμένος". Κάνοντας μια αναζήτηση στο γκουγκλ βρήκα ότι το "χακεμένος βγαίνει από τη λέξη χάκερ και μάλλον σημαίνει αυτόν που έχει πέσει θύμα επίθεσης κάποιου χάκερ. Διαβάζοντας λοιπόν πιο προσεκτικά την εν λόγω ανάρτηση τελικά, βρήκα τον νεολογισμό αυτόν πολυ πετυχημένο, γιατί ο ταλαίπωρος Ισοκράτης έχει δεχτεί πολλά τρομοκρατικά χτυπήματα από τα στόματα πολλών φιλόδοξων πολιτικών αναρριχητών κομάντο.

Έχει πολλά ωραία "μεζεδάκια" ο κ. Σαραντάκος. Π.χ. δείτε λίγο ένα πολύ εύστοχο σχόλιο για κάτι που είπε ο κ. Βενιζέλος πρόσφατα σε  προεκλογική του ομιλία:


Ωστόσο, πριν από λίγο άκουγα τον Ευάγγ. Βενιζέλο που μιλούσε στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του ΠΑΣΟΚ στο Σύνταγμα, να λέει: “Το ΠΑΣΟΚ δεν θα γίνει δεκανίκι οποιουδήποτε”. Δεν λέω ότι είναι λάθος, αλλά εγώ, που δεν έχω τον τρόμο της διπλής άρνησης, θα έλεγα “δεν θα γίνει δεκανίκι κανενός”. Να διευκρινίσω ότι τρόμος της διπλής άρνησης είναι μια σχετικά καινούργια γλωσσική ασθένεια, που κάνει μερικούς να αποφεύγουν τη διπλή άρνηση (δεν είδα κανέναν, δεν μου είπε τίποτα, δεν θα γίνει ποτέ αυτό) είτε από επιρροή των αγγλικών είτε από νοσταλγία της αρχαιότροπης καθαρεύουσας. Πράγματι, στην καθαρεύουσα, και μάλιστα όχι την απλή, θα πεις “ουδένα είδα, ουδέν είπε, ουδέποτε θα γίνει”. Όσο λάθος είναι όμως να γράψεις “ουδένα δεν είδα”, άλλο τόσο είναι και το “κανέναν είδα”, και μάλιστα χειρότερο γιατί εύκολα οδηγεί σε παρανόηση. Το “δεν θα γίνει δεκανίκι οποιουδήποτε” δεν είναι ακριβώς ίδια περίπτωση -αν και κάποιος σχολαστικός θα έλεγε πως διαφέρει από το ‘κανενός”. Δεν θα γίνει δεκανίκι “οποιουδήποτε” θα μπορούσε να νοηθεί ότι σημαίνει πως θα γίνει δεκανίκι μόνο ορισμένων, αλλά όχι και του πρώτου τυχόντα, όχι όποιου κι όποιου. Όταν λέμε “δεν πάω οπουδήποτε” δεν εννοούμε “δεν πάω πουθενά”, έτσι δεν είναι;  


Αν θέλετε να διαβάσετε όλα τα μαργαριτάρια και τα μεζεδάκια που προσφέρονται στο "οι Λέξεις έχουν τη δική τους Ιστορία" κάντε κλικ εδώ