Αλλάζεις μέσα μου τη σημασία της βροχής
είσαι από βιολοντσέλο και καθυστερείς
μ' ένα ακόμη αντίο την έλευση του ποιήματος
είσαι ο γυρισμός με τα βρεγμένα πόδια
το στεγνό φανελάκι που είναι ζώο απαλό
πριν πάρει σχήμα ανθρώπου από το σώμα
κάτι απελπισμένο είσαι από λόγια
που ίσα ίσα φτάνουν για να υπάρξειςεσύ,
η μικρή κυβερνήτρα των απουσιώνείσαι
από μητέρα χάδι κι άγνωστο
ένα χέρι που διαβάζει ουλές
από πληγές που δεν κλείσανε ποτέ
κι έχουν γραμμένα γυναικών ονόματα.
Ένα όνομα γυναίκας είσαι
που σβήνει πίσω μου όλα τους τα ονόματα.
πηγή: Νίκος Μίχος, Ονόματα http://giorgosmixos.blogspot.com/
