Τρίτη 24 Ιουλίου 2012

Το Κάτι

Απ' τη στιγμή που ο εαυτός μου δεν μου φτάνει 
έγινα κάτι σαν αλήθεια όσο περιέχει πρόσωπα.
Κάθομαι τώρα και παρακολουθώ τους ποιητές
στην εκφρασμένη δυσκολία πίεσης να δαμάσουν
ένα άλογο που καλπάζει στον καθρέφτη τους
άλλοι το λεν της δόξας άλλοι το κρύβουν πένθος
από παλιό χαμένο βλέμμα της μητέρας.

Ποίημα το ποίημα το εγώ μου λιγοστεύει
λίγο ακόμα θα το σβήσω, δεν θα γράφω πια.
( Κι είναι κάτι σαν αλήθεια αυτό το ψέμμα μου.)